In de schaduw van een zware rotssteen

Waar woeste heuvels zijn verstild
en hitte boven ’t stuifzand trilt
geen vogel vliegt, ja geen insect
door zoemend zoeken aandacht trekt,
waar ’t leven achter d’ einder wijkt
en zelfs de dood gestorven lijkt,
een dal zijn leegte onverhuld
omhoog gaapt in dit onvervuld
woestijnland, zoek ik dorstig naar
een teken Gods,
één teken maar.

Hier zwierf weleer Gods lieveling,
gevlucht voor Saul die hem niet ving
maar opjoeg naar deez’ wildernis
waar slechts de dood voorhanden is.
Hier schreide in de dageraad
eens David, overstelpt door ’t kwaad,
tot God, Die hij eer had aanschouwd
in ’t heiligdom. Maar hier, benauwd
door overmacht, zocht hij ook naar
een teken Gods,
één teken maar.

Hier dorstte David naar zijn God.
van Wie hij hulp in ’t angstig lot
verwachtte en hij zag omhoog.
De zon stond aan de hemelboog;
hij vond de schaduw van een rots
en zag hierin: een schuilplaats Gods!
beschutting voor de hete haat
van wie zijn dood zoekt. God verlaat
Zijn kind toch niet, maar geeft zo blijk
van ’t fundament
van ’t Koninkrijk.

Zo wil mijn God mijn Helper zijn
en toont m’ in Juda’s rotswoestijn
een teken dat de eeuwen door
Zijn kind weer brengt in ’t rechte spoor,
waar Één als Rots beschutting biedt,
wat vijand ook zijn pijlen schiet.
Hier staat, temidden van de dood,
een teken, onbeschrijflijk groot,
en krijg ik door Gods gunst een blijk
van ’t fundament
van ’t Koninkrijk!

Toelichting
In een vorig gedicht is al iets verteld over de indrukwekkende natuur in Engedi. Bij onze tocht door deze oase, vermoeiend in de hitte, kwamen we bij een plaats die een sterke aantrekkingskracht had om er even te rusten, want daar was schaduw. De zon stond hoog aan de hemel en van de begroeiing konden we weinig verkoeling krijgen, maar heel anders was het op de plaats waar een ontzaglijk grote rots ruimte bood om onder te schuilen. Heerlijk was het daar even ontspannen te gaan zitten en de verzengende hitte even op afstand te houden. En wie moet dan niet denken aan het beeld dat Jesaja mocht gebruiken van het werk van de Messias? Hij schrijft in zijn profetie van de komende Verlosser in verschillende beelden en de tekst waarheen onze gedachten getrokken werden, ging onder meer over het schuilen onder een zware rotssteen, namelijk Jesaja 32:2: ‘En die Man zal zijn als een verberging tegen den wind en een schuilplaats tegen den vloed; als waterbeken in een dorre plaats, als de schaduw van een zware rotssteen in een dorstig land.’ Met zo’n tekst heb je overvloedige stof voor overdenking, ook in de woestijn van dit leven!