Bij het graf van Rachel

Bij het graf van Rachel

Hier wordt door Joodse vrouwen nog gebeden
tot Jakobs God, als Rachel, om een kind.
Zij vroeg meer van die zegen om de reden
dat God van smaad ontdoet, die Hij bemint.

Zij wist niet dat de dood straks mee zou komen,
toen zij God vroeg: “Voeg mij een zoon daarbij.”
Hij gaf het kind, maar heeft van haar genomen
haar leven dat ‘Ben-oni’ in het heengaan zei.

Wil hier, o God! Uw volk van smaad bevrijden.
Wij baren niets dan droefheid tot de dood,
maar U geeft leven door de waarde van het lijden
van Hem Die als een loot in Efratha ontsproot.

Laat hier bij Bethlehem Uw volk toch weten
om Wie Ben-oni Ben-jamin mocht heten.

Toelichting
Rond Bethlehem liggen veel herinneringen. Ik schreef al eens over de velden van Efratha in een vorige aflevering. Nu staan we stil bij het sterven van Rachel, dat daar ook plaatsvond. Op de plaats van haar graf, staat een gebouw, waar Joodse vrouwen komen bidden om een kind. Ik heb ze er zien zitten, in een zwaar bewaakt gebouw, op de Westbank, nu omgeven door een hoge muur.  Rachel had eens tot Jakob gezegd: ‘Geef mij kinderen, of indien niet, zo ben ik dood’, waarop Jakob boos tegen haar gezegd heeft: ‘Ben ik dan in plaats van God, Die de vrucht des buiks van u geweerd heeft?’(Gen.30:1,2). Inderdaad is het gebed tot God de beste weg om te vragen om een kinderzegen en daarvoor hoeven we gelukkig niet naar Bethlehem te reizen. Laten we de les van deze geschiedenis ter harte nemen. Als wij eisen, van mensen of van God, moeten we weten dat bij de vervulling van onze wens er grote droefheid mee kan komen. Stervend noemde Rachel haar tweede kind dan ook: ‘Ben-oni’, dat is: zoon van mijn smart. Jakob had evenwel perspectief op het leven, zelfs toen hij zijn liefste vrouw verloor en noemde daarom het geboren kind: ‘Ben-jamin’, dat is: zoon van mijn rechterhand. Die rechterhand ziet op Gods welbehagen, dat bijzonder in Christus, de Zoon van Gods rechterhand, verheerlijkt wordt, ook al wordt Hij door de Kerk met smart gebaard (Openb.12:2).