Dominus Flevit

Dominus Flevit

Jezus weende
om ’t versteende
geestesleven
dat de stad,
hier, tevoren
uitverkoren,
was gegeven,
maar vergat.

Melchizedek,
priester-koning,
heerste hier
met liefdesmacht.
Kwam met zegen
Abram tegen.
die hem daarom
tienden bracht.

Izak is hier
door zijn vader
vastgebonden
op het hout;
zeiden ‘amen’,
hebben samen
door de dood heen
God vertrouwd.

David klaagde,
’t hoofd omwonden,
om zijn vriend
die hem verliet:
Achitofel,
die, als Judas,
hier zijn meester
laf verried.

Straks zou hier de
haat ontbranden,
in verraders-
kus gebald
en Zijn liefde
die slechts heelde,
werd door vijand-
schap gemald.

Jezus weende
toen de Joden
Hem verachtten
tot aan ’t kruis.
Hij heeft hun Zijn
bloed geboden
en genodigd
in Gods huis.

Zie Zijn tranen
zijn een teken
van Zijn liefde
die nog redt.
Luister naar Zijn
lieve roepstem,
zoek Uw heil in
Zijn gebed.

Toelichting

Wie de Olijfberg opklimt, kan halverwege een Franciscaanse kapel zien staan, die de naam draagt die boven dit gedicht staat: Dominus flevit. Het is latijn en betekent: ‘De Heere weende.’ We kennen de geschiedenis in Lukas 19:41-44. Je gedachten vermenigvuldigen als je daar rondloopt. Was Melchi-Zedek hier niet de koning die het werk van Christus afschaduwde en aan wie Abraham tienden gaf? Hebben hij en Izak hier niet op God vertrouwd in het aangezicht van de dood? Heeft David hier niet klagende de berg beklommen om te vluchten voor Absalom, terwijl Achitofel hem verried als een Judas? Die zou later hier de liefde van Jezus verachten in zijn vijandschap tegen genade. Maar de Heere Jezus heeft hier geweend omdat het Joodse volk hem massaal verachtte en dat terwijl Hij in Zijn kruislijden hun Zijn lijdende liefde toonde. Het volk werd genodigd en wordt nog genodigd tot het geestelijk Godshuis. Jezus’ tranen waren een teken van Zijn liefde, die ook ons redden kan. Moeten we Zijn droeve klacht en bede niet ter harte nemen voor het behoud van zondaren uit Jood en heiden, ja ook voor onszelf?