Ben je in de kerk geboren?

Die opmerkelijke vraag stelde mijn moeder wel eens als iemand de deur van de kamer open liet staan. Vooral als ’s winters de kolenkachel brandde, was de warmte soms snel de kamer uit en moest de deur dicht. Maar waarom nou die vraag over het in de kerk geboren zijn? Ik denk dat veel jongeren het niet begrijpen en misschien is het voor ouderen ook nog een vraag. Toen ik onlangs in Israël was, kwam het in een gesprek over evangelisatiewerk ter sprake. We hebben toen met elkaar vastgesteld dat er een positieve kant zit aan die open deur. 

Waar komt de uitdrukking dan vandaan? Uit de oude gewoonte dat een kerkdeur open moest staan voor iedereen die maar binnen wilde komen. In de kerk geboren zijn betekent dan dat je de deur voor iedereen open laat. In ons kerkelijk leven spreken we van een openbare eredienst en daarbij is iedereen hartelijk welkom. Maar er zijn tijden dat de kerkdeur toch op slot gaat.  In onze tijd zijn kosters in grote steden nogal eens beducht voor ongure individuen die de jassen van de kerkgangers willen inspecteren. Je kunt het niet hebben dat er mensen binnenkomen die niets van de boodschap willen horen en alleen de orde verstoren. Vandaar dat in grote stadsgemeenten de deuren tijdens de dienst nogal eens op slot gaan. En ook elders in het land zie je dat de kerkdiensten meer besloten worden en alleen voor gemeenteleden worden belegd. Voor buitenstaanders is er officieel nog wel plaats, maar toch laat de gastvrijheid nogal eens te wensen over. Hoe vaak moeten we niet horen van iemand die eens een dienst bij ons wil bijwonen: ‘Ik werd twee of driemaal van mijn plaats gejaagd, want er moest iemand anders zitten.’

We moeten als kerken oppassen dat we ons afsluiten naar de wereld. We moeten er niet aan meewerken dat iemand van buiten de kerk er niet meer over denkt om een kerkdienst bij te wonen, omdat de ‘drempel’ veel te hoog is, of misschien moet ik wel zeggen: omdat de kerkdeur op slot is.

Van de kant van de mensen uit de wereld zijn er al heel veel barrières om een kerkdienst bij te wonen. De leefwereld van mensen zonder godsdienst is steeds verder verwijderd van de mensen die met God en Zijn Woord willen rekenen. Er is steeds minder begrip voor ons, een steeds minder verstaan van onze boodschap. Maar dat betekent niet dat we niet moeten proberen om ze onder de boodschap te krijgen. Laten we de drempel om de kerk binnen te lopen niet onnodig nog meer verhogen. Laten we gastvrij zijn en laten zien dat we ‘in de kerk zijn geboren.’

C.J. Meeuse